ARGUVAN/ARGAOUN/ARGOVAN ÜZERİNE BİR KAÇ NOT(2)
ARGUVAN/ARGAOUN/ARGOVAN ÜZERİNE BİR KAÇ NOT(2)
Aso Zagrosi
Paulcular yada başka bir ifade ile Maniciler dediğimiz kesimin içinde 9 ay yaşayan Pierre de Silici onların ilk önce Malatya mıntıkasına geldikleri zaman ilk dönem Amara/Abara ve Arguvan’a yerleşiyorlar diyor.. Daha sonra Tephrike’yi(Divriği) merkez haline getiriyorlar. Bizansların doğu sınırlarıyla ilgili çalışmalar da yapan E. Hönigmann 1935 yılında yayınladığı çalışmasında Amara yada Abara’nın aktüel olarak Arguvan’ın batısında bulunan Emir Köyü olabileceğini söylüyor. Yani Emir/Eymir köyü de o dönemler Divriği ve Arguvan gibi bir kale şehri olduğunu bir çok tarihçi söylüyor.
Paulcuların/Manicilerin Arguvan, Amara ve Divriği mıntıkasına yerleşmeleri sürecini doğrudan yaşayan yaşanan gelişmeleri kaleme alan Pierre de Silici, Papa Photius ve Pierre Higoumenedir. Bu saydığım şahsiyetler dışında Manicilik hareketinin Sasaniler döneminde ortaya çıkışından ve Paulcuların Arguvan/Amara/Divriği süreci sonrasında yüzyıllar boyunca hatta günümüze kadar kilise içinde ve çevresinde bu hareket üzerine bir hayli durulmuştur. Yukarıda isimlerini verdiğim Pierre de Silici ve Pierre Higoumene’nin aynı kişi olduğunu söyleyen bir hayli araştırmacı var.
Pierre de Silici, Sisilya’nın Araplar tarafından işgal edilmesinden sonra bölgeyi terk ederek İstanbul’a Bizans imparatorluğunun başkentine geliyor. P. De Silici’nin yazdığı eser Manici/Paulcu sapmaya karşı Bulgaristan Başpiskoposa hitaben yazılmıştır.
Yazarın anlatımlarına göre bir anlamda söz konusu kitabı şartlar ve koşulların birleşmesi neticesinden yazmak zorunda kaldığıdır. Bizans İmparator’u Birinci Basili iktidara geldikten(867)iki yıl sonra (869) Pierre de Silici’yi Manicilerin başkenti Tefrik’e(Divriğe) esirlerin değiş-tokuşu ve Paulcu/Maniciler hakkında bilgi toplamak için gönderiyor. Oyle görünüyor, ki yazar 869 yılında bölgeye gitmiş ve 870 yılında İstanbul’a geri dönmüştür.Yazar tam 9 ay boyunca Manici/Paulcular içinde yaşıyor ve hala bölge de yaşayan Ortodoksları görüyor. Heretikler dediği Paulcu/Manicilerin ağzından Bulgaristan’a misyonerleri göndermek istediklerini duyuyor. Pierre de Silici Manicilerin bölgesine gittiği zaman başlarında Chrysocheris bulunuyordu, ama hala Sergios’un döneminden kalan eski yol arkadaşları da vardı. Pierre de Silici Paulcuların dinsel lideri olan Sergios’un iki yaşlı halifesiyle konuşma imkanı bulduğunu söylüyor.
Yazar, Paulcuların başkentinde olduğu zaman Manici/Paulcuların 200 yıllık tarihlerini ve dinsel liderleri olan Constantin- Silouanos’tan, Symeon- Tilos, Paul, Gegnesios-Timothee, Zacharias, Josef-Epaphrodites, Baanes le Sale ve Sergios- Tychikos’a kadar bilgiler elde ediyor.
Pierre de Silici, Photius başta olmak üzere ve diğer kilise yetkilileri Paulculara saldırırken kadınlar üzerinden saldırıyorlar. Örneğin kayıtlara Samsatlı Paul’a ilişkin anlatımlara bakarken KALLİNİKE adlı bir Manici kadının iki oğlu oluyor: Paul ve Jean. Kallinike çocuklarını Manici geleneklere göre büyütüyor ve daha sonra çocuklarını dini yaymak için misyonerliğe gönderiyor. Paul büyük kardeş olduğundan dolayı girişim onun ismiyle anılmaya başlanılıyor.
Konumuzla doğrudan ilişkili olduğundan ve bir makale çerçevesinde kalmak için Sergios- Tychikos sürecine doğrudan girmek daha yararlı olacaktır. Çünkü, Paulcu/Maniciler Sergios- Tychikos önderliğinde gelip Arguvan’a yerleşiyorlar.
Sergios- Tychikos Bizans İmparatorluğunun geniş bir alanında dini yaymak için sürekli hareket halindedir. Bizans Ortodoks Kilisesi ve imparatorluğu Paulcu/Manici hareketinin gelişimini kendilerine karşı büyük bir tehlike olarak görüyorlar. İmparatorluk sınırları içinde Paulculara karşı büyük bir kampanya başlatılıyor. Bu kampanyalar sırasında binlerce Manicinin başı kesiliyor, idam ediliyor ve sulara atıp boğuyorlar. Bizans tarihçisi C. De Theophane abartılı da olsa “100.000 ölüden” söz ediyor. Bu arada Sergios- Tychikos’un takipçileri tarafından kilisenin iki büyük yetkilisi öldürülüyor. Aslında o sürece kadar Paulcular hep şiddetten uzak duruyorlar. Bizans imparatorluğunun kendilerine karşı giriştiği katliamların ardından Paulcu/Manicilerde kendilerine şiddetle cevap veriyorlar. Bu arada Sergios- Tychikos ve bir grup yandaşı Malatya Emiri Emir El Aqta’ya sığınıyorlar. Malatya Emiri kendilerine bir bölge veriyor ve onlar da orada ARGUVAN ve AMARA/ABARA şehirlerini kuruyorlar. Bizanslarla Müslümanlar arasında yıllar boyunca sürdürülen savaşlar esnasında iki güç arasındaki bölgelerde No Man’s Land diyebileceğimiz bir bölgenin oluştuğuna dair tarihçilerin verdiği bilgiler vardır. Daha eski Yunan tarihçileri Arguvan’dan söz ediyorlar. Belki de Sergios- Tychikos ve yandaşları var olan şehri yeniden inşa etmişlerdir. Sergios- Tychikos ne zaman gelip Arguvan’a yerleştiğini tam olarak tespit etmek bir hayli zor. Bildiğimiz bir şey var. O da Sergios- Tychikos 834-835 yıllarında Arguvan’a hakim olan bir dağda ağaç işleriyle ilgilenirken Rum’dan gelen Tzanion adlı biri tarafından balta ile öldürülüyor. Sergios- Tychikos’un öldürülmesinden çok önceki bir tarihte gelip Arguvan’a yerleştikleri görülüyor.
Pierre de Silici, Sergios- Tychikos’un hala hayatta olan yol arkadaşlarına dayandırarak Sergios- Tychikos Bizanslara karşı askeri saldırılara karşı olduğu ve yapılan her saldırı ardından Rumların karşı saldırıya geçtiğini söylediğini ve kimsenin öğütlerini dinlemediğini kayıt altına alıyor.
Devam edecek
23.08.2018